Net buiten Saharan...Mijn verstand had maar 20 seconden de tijd om het tafereel te observeren en om te zetten in bruikbare,representatieve beelden...het resultaat van dit elektro-biochemisch proces was een impuls die het stuur omgooide en ons eeuwen in de geschiedschrijving terugkatapulteerde.
De volgende 40 minuten zouden Elchen en ik het pré-industriële tijdperk inademen temidden van een familie semi-nomaden uit Rajasthan en hun openlucht-smidse...Bokrijk in Noord-India.
Niet zozeer de archaïsche dan wel de esthetische natuur van dit schouwspel fascineerde me.Niet de smid die het metaal van roodgloeiend naar witheet stookte of zijn handlanger,schakel tussen moker en aambeeld,waren de protagonisten in dit cultuur-historische kijkspel.
Het was de vrouw,een bacchantin van coloriet, incarnatie van kleur,die in de vale achtergrond schitterde!Volbruine ogen in een chocoladesoes 'gezicht.Ze rookt een waterpijp...een dame die een pijp rookt heeft iets enigmatisch,iets occults!Wat ziet zij doorheen de dikke slierten tabaksrook?
En zelfs de pijp,alledaags artefact van huiselijkheid,is een kunstuiting,een unieke creatie.Hier heerst de geest van St.Elooi,patroonheilige van de smeden,en de notie aan Henry Van de Velde,vurig verdediger van schoonheid in vormgeving.
"Een ieder is de smid van zijn eigen geluk."(Gaius Sallustius Crispus)
No comments:
Post a Comment