Wegwijs.

De Indiase dienst infrastructuur en verkeersveiligheid, immer zorgzaam en bekommerd , laat geen inspanning onbenut om de weggebruiker met vaderlijk advies bij te staan.Van wegmarkeringen,verkeersborden,snelheidsbeperkingen laat staan enkele minimum technische vereisten voor voertuigen is geen spoor.Het siert de overheid dat zij haar onderdanen de nodige zelf-verantwoordelijkheid toedicht.In België zien wij allang door het bos de bomen niet meer...hier is transport een Darwiniaans principe!

"Een mens ontmoet vaak zijn noodlot op de weg die hij insloeg om het te vermijden." (Jean de la Fontaine)

grisham

Grisham Jaswal uit Ranikhet,Uttarakthand.Kleine zelfstandige sinds zijn tienerjaren,handelaar in kleergoed en kostuums, joviale jongeman en oprecht gastvrij.Toont me het beste,onbelemmerde zicht op de monumentale 7816 meter hoge Nanda Devi en een bescheiden blik in zijn eigen levensbeschouwing...
"What binds all of us together is the genuine human nature,it should always overcome our difference in culture,which is mearely the manifestation of our illusions."

"Het zekerste teken van wijsheid is onverstoorbare vriendelijkheid." (Michel de Montaigne)

Koninklijke metgezel.

In tegenstelling tot wat het deerniswekkend kantoortje liet vermoeden bleek Yoga Motors een vakkundig geleide eenvrouwszaak met een uitstekend palmares en een trouw internationaal klantenbestand.De laatste scepsis verdween in hun werkatelier;hier stond maatwerk,aangepast aan de individuele wensen van elke afnemer,pareltjes van mechaniek,voer voor nostalgici.Stijl en vormgeving van de Royal Enfield Bullet zijn dan ook al meer dan 4 decennia lang ongewijzigd gebleven.2 dagen later stuurt Mevr.Rana mij de natuur in met een zak vol reserve-onderdelen en een enkele geruststelling:"Not any of my customers never had problems in 20 years...you'll be fine!"
Aan goed karma geen tekort!
Zodus... een Royal Enfield Bullet Electra 350 CC.Trouwe toeverlaat in lange dagen,een rijdend curiosum op Westerse wegen,alomtegenwoordig in India.
Luchtgekoelde 4-takt mono-cillinder met 18 PK in het blok, wispelturige 5-traps versnellingsbak, kick-starter die elke ochtend het vuur in de fiets schopt en een uitlaat die het geheel laat stompen en kloppen als een oude Stampe&Vertonghen-dubbeldekker.
Op verzoek gemodificieerd met een 18-liter benzinetank,performante schijfrem vooraan,2 king-size buis-frame-gelaste bagagedragers en last but not least;een extra krachtige claxon(when in Rome...)

"Het paard is het belangrijkste deel van de ruiter."(Jean Giraudoux)

Bandwerk in Moradabad.

Delhi-Badrinath

Ruim 500 km onder de riem en hopelijk wordt deze rit een metafoor voor het verdere verloop van mijn reis.Het duurde nog een hele dag alvorens de invloedssfeer van de megapool New Delhi
merkelijk afnam en het verkeerseconomische kluwen dat haar in leven houdt bedaarde.De stadse hysterie maakte langzaam plaats voor platteland en nog later voor het contemplatieve karakter van de bergen, de focus op tegenliggers kon nu voorzichtig verbreed worden naar de omgeving.
Positief,comperatief,superlatief...India laat zich nog het best omschrijven in laatste categorie.Vanzelfsprekend is er de subjectieve waarneming van iemand die in buitengewone omstandigheden dit land kan doorkruisen ,toch valt vrijwel elke observatie buiten het referentiekader van je eigen achtergrond.
De kuierende boerin met een kalf tegen de borst gedrukt en de artisanale steenbakkerijen passen nog in de notie van een agrarisch respectievelijk pre-industrieel verleden.

Indrukken,sensaties...markant,enigmatisch!
Hindoe-tempels;vooralsnog religieus braakland.Himalaya-massief...majestueus van ooghoek tot ooghoek.Vrouwen in kleurrijke saris...soelaas in een monochrome mannenwereld.
Een stoet rhesus-makaken-plaaggeesten en kwelduivels-die een verbouwereerd dorp overmeesteren en hun antipode;de sierlijke,door Hindoes verafgoodde,Hanuman monkey die mijn voorwiel ontvlucht.
Moessonregen en de eindeloze kilometers tarmac die elk seizoen in de diepte verdwijnen...onafgebroken sisyphus-arbeid voor de laagste kaste.
Aanmoediging voor een vers mentaal raamwerk."We leven allemaal onder dezelfde hemel, maar we hebben niet allemaal dezelfde horizon." (Konrad Adenauer)

Less is more.

Jami Masjid-moskee,Old Delhi.Abdulraman stapt kordaat op me af met een spervuur aan vragen...What is your name?Where are you coming from?First time in India,sir?
Zijn energiek enthousiasme(We are all brothers!...) en zijn gulle lach werken aanstekelijk,hij houdt van William Shakespeare en plukt voortdurend verzen vantussen de wolken in zijn hoofd.I want to fly so high,so high...over the rainbow so high!We wisselen wat gemeenplaatsen uit en sluiten af met een gemeende handdruk.Het was een goed idee wat overtollige bagage van me af te schudden;eerst het surplus aan oude sokken dan een (veel te) cynische geest.

Altruisme?

David 'from down under' is laat,de volgende ochtend zouden we onze enfields de sporen geven.Zelfbewuste kinderen met hun speelgoed!
Onfortuinlijke Dave;rugzak gejat,verzekeringspapieren,bankkaarten,paspoort...zijn bureaucratische trektocht kan beginnen.
Ik schuif hem wat geld toe om de week door te komen,zo doen wij dat in onze familie.
Pathetisch...tegelijk negeer ik koudweg de sukkel die om een aalmoes zeurt...uitgerafeld,onwetend kind in de pezige armen.De westerling zijn ongemak is nog vatbaar,het hare niet.Hem kan ik moeiteloos de hand reiken,zij heeft de volgende dag weer een lege maag,behoeft iemands eeuwige aandacht.Mijn fantasie daalt niet af in haar tochtige shanty-town...het bleef bij voyeurisme.
Hoe noemt zoiets?...natuurlijke selectie?...eigenbelang?Arme blanke man?
(Het Belgische budget voor ontwikkelingshulp daalde in 2007 tot 0,43% van het BNP.)

"Gemis aan goederen is te herstellen, maar armoede des harten is hopeloos."(M.de Montaigne)

Delhi bij daglicht.

Kuifje in ...India.

Startpunt New Delhi,17 000 000 inwoners.Tijd had de scherpe randjes uit mijn herinnering weggegomd.Ondanks India's aanhoudende economische groei is er maar weinig veranderd.De salpetergeur van uitlaatgassen en urine nestelt zich meteen in je neus,de onuitstaanbare schelle kakofonie van toeters en claxons maakt denken schier onmogelijk.De goorheid op de grond vindt zijn pendant in de met rotzooi volgestouwde winkelstraatjes.Armoede kent geen ethiek,laat staan esthetiek.De stad is een augiasstal,een ontreddering op grote schaal. Maar 's nachts,na sluitingsuur, openbaart zich een andere,meer poëtische, werkelijkheid.
Roedels straathonden gaan verbaal in de clinch,territorium de drift niet waard.Koeien en kalfjes,heilig en veilig,onaantastbaar in elke hoek,op elk plein...de dag herkauwend.En warme melk...voor de laatste dwalende zielen.

What appears to be the end,may really be a new beginning.

tis e rut ut tus en ot rint trint drin

Net voor het ochtendgloren schoof de debutant-matroos geruisloos in het pak.Zonder voortvarendheid,stapvoets,werd de boeg naar de Westhoek gericht...een vreemdsoortig oord waar men niet spreekt van voedsel maar prack,mensen parlevinken en poekelen in koeterwaalse spraakklanken en waar de grond vergeven is van bieten,bommen en botten.

De dekknecht kwam uiteraard beslagen ten ijs,van gortschaften tot theewater...Pirates of the Caribbean en Muppet treasure island lagen tenslotte nog helder in het geheugen.Al snel werd echter duidelijk dat sluiswachtersknopen,dubbele carrick-lussen en spaanse boeglijnen cinematografisch onverfilmbaar zijn.Janmaat was zonder beschuit scheepgegaan!

Het platte land meandert voorbij...stoïcijns,onbewogen en ingetogen viseren visser en reiger hetzelfde opzet,oogwit in spagaat...Darwins indirecte duel.Kerktorens en windmolens priemen uit de akkers als spelden op een kantkloskussen en met de kadans van de golfslag,het gedempte stampen van de binnenboordmotor,verglijdt de tijd...versteent het vernuft.

De neofiet-nautist begreep allengs waarom kleine Hollandse meiden dagdromen van zeilreisjes rond de wereld!En toen blies andermaal The Last Post.

"Een schip kan geen diepgang hebben zonder ballast."(Hans Kudszus)

De Nachten-2009

Mieke Maaike's obscene kapsalon.

"Literatuur komt steeds, hinkend en hijgend het ware sentiment van de mens achterna."(L.P.Boon)