de tijger en het theezakje.

Wie lust er geen kopje Earl Grey bij de zondagse taart...een onverdorven genoegen,nietwaar?

Woensdag 23 februari,valavond...geen kat te zien in het Peryar Wildreservaat,het handvol eco-toeristen komt van een kale reis thuis...licht ontgoocheld maar ongehavend.
Begrijpelijk...als je met uitsterven bedreigd bent is er geen nood aan diplomatieke incidenten.

Donderdag.De weg naar Munnar.Nooit gedacht dat theeblaadjes zo banaal en theeplantages zo onthutsend mooi ogen.
Maar elke medaille heeft een keerzijde.
De mens herschept een biotoop door deforestatie en mono-cultuur,het ecologisch evenwicht kantelt,de voedselpiramide erodeert,diersoorten worden 'beschermd' en Nationale Parken gefabriceerd.
Een doodlopende straatje voor de Bengaalse tijger en tienduizenden lotgenoten zolang het roofdier en de begeerte teugelloos in ons blijven ronddwalen.


"An inability to stay quiet is one of the most conspicuous failings of mankind"(Walter Bagehot)

Jan,Piet,Joris & Corneel.

De boegen van hun schuiten,catamarans en kano's wijzen allemaal in de richting van de einder.Met haken en netten hengelen ze naar identieke vissoorten in dezelfde grote vijver.De verbondenheid ligt in de aard van hun arbeid... water als bindweefsel.
Het enige verschil tussen de zeevaarders van de Oostkust en die aan de Westkust zijn de Hogere Machten die ze prijzen bij voor- of bejammeren bij rampspoed.
Brahma,Vishnu,Shiva,Krishna...het Rooms-Katholieke monotheisme kreeg weinig voet aan wal in het Oosten maar tegen de vloedgolven aan Portugezen,Fransen,Nederlanders en Britten was weinig kruit gewassen.Vijf eeuwen later liggen aan de Weskust van India de pittoreske kerkjes even stevig ingebed in het strandzand als de Evangelien in de hoofden van de vissersfamilies.

"Men mag een schip nooit aan één anker, het leven nooit aan één hoop vastleggen."(Epictetus)

Oost West

Een succesvolle blitz-carriere als postbode werd bevredigend afgesloten...tijd voor vakantie!De richting zat goed en werd aangehouden.
Madurai,'the city of divine nectar',zou het startpunt worden van een motorrit langs de kusten van Zuid-india, van Rameswaram aan de Golf van Mannar,een steenworp van Sri Lanka,over Cape Comorin aan de Indische oceaan,het meest zuidelijke punt op de kaart, breedtegraadgewijs ter hoogte van Addis abeba,Ethiopië en zo verder noord/noord-west naar Cochi,de laatste rustplaats van Vasco Da gama ,aan de Arabische Zee.
Een Iers verstekeling heeft ondertussen postgevat op de achterbank.


"Niemand keert terug van een lange reis zoals hij vertrokken is."(Graham Green)

Madurai-markt.

Madurai-Temple city.

De Madurai Meenakshi Amman tempel...een grotendeels 16de eeuws bouwwerk met vermelding in antieke Hindoe-literatuur tot de 7de eeuw AD.
Overhaaste indruk...de buitenkant lijkt op een disproportionele hoop geconfisceerd speelgoed...een openlucht Lego-depot,playmobil-schroothoop.
Edelkitsch in een dolgedraaid kleurenwiel.Een buitensporigheid en extravagantie de de nieuwsgierigheid aanvuurt.
Contrast...de disharmonie tussen buiten-en binnenkant.Zwart,grijs,groen graniet...in bovenmenselijke dimensies.De atmosfeer is mystiek,hiëroglifisch...J.R.R Tolkien haalde hier de mosterd,het decor van Indiana Jones and the temple of doom!
Een architecturale schatkamer met prachtige schrijnen, 'beeldenstorm' van afgoden en idolen,de duizend pilaren zaal en de poel met de gouden lotus,devote gelovigen languit op de grond ...het was onafwendbaar...ik werd tempel-loom en hindoe-moe!

Madurai-city of jasmine.

Een aardige attentie...enkele taxi-voerders zijn ongetwijfeld neuro-psychiater in bijberoep, hebben tenminste een eeuwenoud abonnement op GEO magazine!

De wereld rondom ons bevat een overmaat aan informatie en bijgevolg functioneren onze hersenen volgens het filterprincipe of selectieve informatieverwerking.
Ook in deze stad roert geen hond zich om de falanx aan autoriksjas;iedereen blijft Oost-Indisch doof voor het schelle getoeter...elke weggebruiker,mezelf incluis,vervolgt onverstoorbaar zijn weg...tot de kinderlijke klank(is het een koe?,een kikker?) van onze vrienden de aandacht trekt en onvermijdelijk op de lachspieren werkt.

Jasmijnbloemen in vrouwenharen...vertedering in vlechten.

'Het geheim van humor is verrassing'.(Aristoteles)

Sathya Sai Baba(5)-Sathya Sai Bye Bye?

Prasanthi Nilayam,'The Abode of Supreme Peace'.
Tijdens mijn verblijf in de ashram waren er net iets teveel merkwaardige wendingen en statistische onaannemelijkheden om van stom toeval te spreken.Het gevolg van een verhoogde concentratie en buitengewone opmerkzaamheid,nu het mentale kabaal naar het achterplan is verdwenen?Of was de indoctrinatie echt zo subtiel?
De geest was al afgereisd naar de volgende bestemming,mijn voet lag virtueel op het schakelpedaal... maar Swami Baba had schijnbaar nog een laatste boodschap.

Sathya Sai Baba(4)-De Man.

Swami Baba...de Godmens,Avatar,Guru,Heilige,The Miracle Man...Hij Bestaat Echt!
...althans voor de honderden opgetogen mannen en vrouwen rondom mij in de Mandir-tempel,voor de duizenden discipelen in de ashram(zij zijn mijn realiteit) en voor zijn naar schatting vijftig miljoen volgelingen wereldwijd.
Maar men schrijft geen hagiografie voor 'a sunday saint',een schijn-heilige.Het personage mag dan wel controversieel zijn en vertwijfeling wekken,zijn boodschap is gestoeld op de vijf menselijke waarden;waarheid, liefde, rechtschapenheid, vrede en geweldloosheid. Iedereen met een minimum aan zelfreflectie kent de universele relevantie ervan.
's Mans daden laten nog minder aan de verbeelding over;de schokgolven van zijn filantropische stichting bereiken miljoenen.Drinkwater-en onderwijsprojecten voor achtergestelde gebieden en gemeenschappen,kosteloze gespecialiseerde ziekenhuizen voor de armlastigen,muziekcentra,sportstadiums,universiteiten en weeshuizen...geld wordt barmhartig besteed...SBB mag dan een zelfverklaard verschijnsel zijn,hij maakt wel een verschil!
De open geest en kritische inborst waarmee ik doorheen de poort wandelde zijn ongeschonden...en fundamenteel bijgesteld;er is verzoening gevonden met mensen van goede wil die zonder hypocrisie maar met ontroerende overgave(zelf ben ik daar helaas niet moedig genoeg voor) hun geloof beleven en belijden.
En mijn sceptische inborst is nu letterlijk een kritisch zelf-onderzoek naar het verschil tussen hen en mijzelf.


"The conscience of a man full of prejudices is like a bonsai,whose roots are cut off to keep it a dwarf."(Don Mario Mazzoleni)

Sathya Sai Baba(3)-De ashram.

Voor wie geen fluit kent van spirituele symboliek lijkt het kluizenlokaaltje van de ashram niet erg uitnodigend tot een lang verblijf!Maar het embleem van Kosmische Bewustzijn en Scheppend Principe is hier onbetwistbaar op zijn plaats.


"Do you smoke ,Sir"
"No,i do not,Sir"
Alsof de duivel ermee gemoeid is valt er gelijktijdig een pakje sigaretten uit mijn ene rugzak en vindt de bagage-inspectie het bundeltje Bonda-sigaren in de andere.Terug naar af!
Na een tweede ronde fouilleren mag ik dan toch binnen.Men zegt dat De Meester zijn bezoekers vaak op de proef stelt.
De ashram,Prasanthi Nilayam,is de thuisbasis en leefgemeenschap van,en ontmoetingsplaats voor Sai Baba's adepten,een vergrendeld dorp middenin het stadje Puttaparthi.De plek beslaat het grondgebied van een volwassen voetbalstadium en kan ongetwijfeld evenveel bezoekers huisvesten.Tegen alle verwachtingen in(dit is nog steeds India)wordt het oord uitstekend beheerd en verloopt de organisatie nagenoeg perfect;dagelijks worden tienduizenden bezoekers uit alle windstreken omzeggens gratis onderdak en voedsel verschaft...dat vereist uiteraard discipline ,die afgedwongen wordt door een rigoreus reglement en een regiment ijverige vrijwilligers.
Laat de hele handel over an Rajou met de tulband of Jan met de pet en binnen de korste keren is het hier een vuilnisbelt dan wel een kuuroord...om 9 uur 's avonds gaan de poorten dicht en de lichten uit!


Buiten de immer schone variaties in koffiekleur van dit volk en hun perkamenten ouden van dagen circuleert hier een minderheid aan blanke karakterkoppen...het druppeltje melk.
Serge Gainsbourg;een liederlijke leven afgetekend op diens gezicht.Freddy de Kerpels in het kwadraat;huurlingen uit de USSR.Oude hippies,jonge hippies.Rijkeluisweduwen met een overmaat aan make-up,pseudo-hippies,BOM-moeders met baby's, vaders en hun zonen.Iedereen komt naar hier om Het Wonder te aanschouwen en te bezingen,zijn devotie en liefde te verklaren,zich aan Baba's voeten neer te storten.
Ondertussen deel ik de slaapzaal met een peleton snurkende Russen terwijl muskieten dorstig door het net kijken tot ik een steekje laat vallen.


"Niets is zonder bloed geboren."(Herwig Hensen)