...althans voor de honderden opgetogen mannen en vrouwen rondom mij in de Mandir-tempel,voor de duizenden discipelen in de ashram(zij zijn mijn realiteit) en voor zijn naar schatting vijftig miljoen volgelingen wereldwijd.
Maar men schrijft geen hagiografie voor 'a sunday saint',een schijn-heilige.Het personage mag dan wel controversieel zijn en vertwijfeling wekken,zijn boodschap is gestoeld op de vijf menselijke waarden;waarheid, liefde, rechtschapenheid, vrede en geweldloosheid. Iedereen met een minimum aan zelfreflectie kent de universele relevantie ervan.
's Mans daden laten nog minder aan de verbeelding over;de schokgolven van zijn filantropische stichting bereiken miljoenen.Drinkwater-en onderwijsprojecten voor achtergestelde gebieden en gemeenschappen,kosteloze gespecialiseerde ziekenhuizen voor de armlastigen,muziekcentra,sportstadiums,universiteiten en weeshuizen...geld wordt barmhartig besteed...SBB mag dan een zelfverklaard verschijnsel zijn,hij maakt wel een verschil!
De open geest en kritische inborst waarmee ik doorheen de poort wandelde zijn ongeschonden...en fundamenteel bijgesteld;er is verzoening gevonden met mensen van goede wil die zonder hypocrisie maar met ontroerende overgave(zelf ben ik daar helaas niet moedig genoeg voor) hun geloof beleven en belijden.
En mijn sceptische inborst is nu letterlijk een kritisch zelf-onderzoek naar het verschil tussen hen en mijzelf.
"The conscience of a man full of prejudices is like a bonsai,whose roots are cut off to keep it a dwarf."(Don Mario Mazzoleni)
No comments:
Post a Comment