Door een lekke band wordt het avontuur echter in de kiem gesmoord...terug naar af en naar Recong Peo!
Het momentum is doorbroken,het draaiboek wordt bijgeschaafd en het vertrek met een dag uitgesteld.s' Avonds opent Fred zijn straffe verhalen-doos bij een paar flessen vers appelsap...de man is een volbloed avonturier of een pathologisch leugenaar!?
De kunzum-pas is wellicht dicht...we trekken op naar een luchtkasteel।
Dag 5.Kalpa-Tabo bis!
De Schot begint de dag met een uitschuiver.Blikschade en 7 jaren (on)geluk.Zonder spiegels kan hij alleen nog voorwaarts kijken...de goede richting uit!
In de wegkant wacht een Heilige man,lange witte haren en sinterklaasbaard,met een vestimentair zwak voor roze.Wat een fosforescerend figuur...een verlichte en lichtgevende verschijning!
Maanlandschap,speklagen van oeroud sediment;een Paleozoïcum parketvloer op het dak van de wereld,wind&water verwoord in een erosief sonnet.Sereniteit tussen rotsmassieven.
In de verte Fred...achterop zijn motor wappert een wit-roze vlag!Flamboyantie in duplo!
4 Alpinisten/motorrijders hangen nu aan loodrechte bergwanden...hier wordt een weg niet aangelegd maar uitgekerft.
Na 10 slopende uren bereiken we Tabo,euforisch maar afgemat...'Geschäft' in het Duits!Gemeenschappelijk leed verbroedert de mensen...het Heilige Vuur wordt uiteindelijk geblust in een profaan bacchanaal van bier,whisky en ganja.
5.5. Spektakulaere Landschaft: tiefe Schluchten, weite Taeler, hohe Berge. Die Augen der Maenner leuchten auf den Motorbikes wie die von kleinen Jungs. "Das ist doch unglaublich", sagt Bart immer wieder und Fred steht ein breites Laecheln im Gesicht. Unterdessen ziert ein in rosa gekleideter alter Sadhu mit duennen Beinen Freds Motorbike. Er begleitet uns nach Tabo.
Dag 6.Tabo huisvest het voornaamste klooster van het Tibetaans boeddhisme;de huidige Dalai Lama zal zich in dit afgelegen en desolate oord terugtrekken als spiritueel leider van de Tibetaanse gemeenschap.Ik dwaal door het dorp en stuit lukraak op de thangka-schilderschool. Een Thangka is een,op zijdedoek, geschilderd of geborduurd Tibetaans boeddhistische banier die in een klooster of boven een familiealtaar word gehangen en tijdens ceremoniële processies
gedragen word door monniken.२ Jonge kloosterlingen zitten verdiept voor hun canvas,ongehinderd door pose of potsierlijkheid leg ik hen vast op de digitale plaat...een armtierige druk op de knop.Zij hanteren borstel en penseel,kleuren die besmeuren...accumulatie van gave&geduld.Voor hen is dit geen kunst maar meditatie;het ene schilderij,een mijmerende Boeddha, is een imitatie van het andere, beiden zijn reproducties.
In welke mate zijn dit zelfportretten,echos,van de ego-loze eigenheid van hun schepper?
6.5.Ich stehe am Morgen leise auf und schleiche in den frischen Tag. Ich laufe zur Stupa des Dorfes. Ich drehe die Gebetsmuehlen in Nachahmung der Sonnenbewegung von Osten aus und betrete ein magisches Kraftfeld. Moenche verlassen mit gelben Sitzkissen ihr Haus. Hunde doesen. Der Besuch der Gompa am spaeten Morgen ist beeindruckend. Ich betrachte 1000-jaehrige Stuckarbeiten und Bildnisse mit Episoden aus dem Leben Buddhas. Am Nachmittag schauen Bart und ich Moenchen zu, die sich in traditioneller Maltechnik ueben. Meine erste "Enfield - Lesson" dann, kurz vor dem Aufbruch nach Dhankar, ist ein pures Abenteuer fuer mich.
Dag 7-8.Dhankar.Een plaats die smeekt om lyriek en poëzie!Eufemisch zou men dit dorp,haar stokoude klooster en haar inwoners een zeker gevoel voor drama kunnen toedichten...of voor ineptie!Dat het onderdak van de cenobiet-broeders na 1000 jaar nog steeds op zijn
plaats balanceert,verzet biedt tegen elke natuurwet,is alleen te wijden aan de etherische inborst,de onbezwaardheid van haar bewoners.Een treurspel desondanks...het gebouw met haar onschatbare inhoud;muurfrescos,authentiek meubilair,eeuwenoude gebedsrollen en thangkas staan op de rand van de totale vernietiging!
Harde winters,ijs en smeltwater eroderen voortdurend het sediment onder het leven in deze uithoek van de wereld.Maar de mensen zijn niet alleen taai...zij zijn ook boeddhist en beschouwen de langzame metamorfose van het landschap als het leven zelf.Alles is vluchtig en vergankelijk!
De choreografie van het kuddedier...elke avond eenzelfde processie!Een opvoering eeuwenoud...de geiten en schapen van Dhankar komen uit de bergen,in uiteengerekt gelid trappelen ze over de steile paadjes naar beneden om aan de rand van het dorp te verspreiden in kleinere groepjes die vervolgens,geheel autonoom,zonder menselijke tussenkomst,naar hun eigen stal kuieren.Even later slentert een stoet koeien voorbij,in de verte meanderen muilezels.Het hele dal vult zich met een dierlijke ambiance...Noach heeft zijn vracht gelost!
8.5.Homestay mit Ziegen auf der Terrasse. Auf Sitzkissen am warmen Ofen und guter Hausmannskost laesst es sich leben. Der chill-out-room mit westlicher i-phone-music von Fred steht im Kontrast zum allabendlichen Gemecker der heimkehrenden Ziegen und Schafe. Ein wundervoller entspannter Ort mit atemberaubender Szenerie und anregenden Diskussionen: Was bedeutet es eigentlich, ein Abenteuer zu haben?
De Schot begint de dag met een uitschuiver.Blikschade en 7 jaren (on)geluk.Zonder spiegels kan hij alleen nog voorwaarts kijken...de goede richting uit!
In de wegkant wacht een Heilige man,lange witte haren en sinterklaasbaard,met een vestimentair zwak voor roze.Wat een fosforescerend figuur...een verlichte en lichtgevende verschijning!
Maanlandschap,speklagen van oeroud sediment;een Paleozoïcum parketvloer op het dak van de wereld,wind&water verwoord in een erosief sonnet.Sereniteit tussen rotsmassieven.
In de verte Fred...achterop zijn motor wappert een wit-roze vlag!Flamboyantie in duplo!
4 Alpinisten/motorrijders hangen nu aan loodrechte bergwanden...hier wordt een weg niet aangelegd maar uitgekerft.
Na 10 slopende uren bereiken we Tabo,euforisch maar afgemat...'Geschäft' in het Duits!Gemeenschappelijk leed verbroedert de mensen...het Heilige Vuur wordt uiteindelijk geblust in een profaan bacchanaal van bier,whisky en ganja.
5.5. Spektakulaere Landschaft: tiefe Schluchten, weite Taeler, hohe Berge. Die Augen der Maenner leuchten auf den Motorbikes wie die von kleinen Jungs. "Das ist doch unglaublich", sagt Bart immer wieder und Fred steht ein breites Laecheln im Gesicht. Unterdessen ziert ein in rosa gekleideter alter Sadhu mit duennen Beinen Freds Motorbike. Er begleitet uns nach Tabo.
Dag 6.Tabo huisvest het voornaamste klooster van het Tibetaans boeddhisme;de huidige Dalai Lama zal zich in dit afgelegen en desolate oord terugtrekken als spiritueel leider van de Tibetaanse gemeenschap.Ik dwaal door het dorp en stuit lukraak op de thangka-schilderschool. Een Thangka is een,op zijdedoek, geschilderd of geborduurd Tibetaans boeddhistische banier die in een klooster of boven een familiealtaar word gehangen en tijdens ceremoniële processies
gedragen word door monniken.२ Jonge kloosterlingen zitten verdiept voor hun canvas,ongehinderd door pose of potsierlijkheid leg ik hen vast op de digitale plaat...een armtierige druk op de knop.Zij hanteren borstel en penseel,kleuren die besmeuren...accumulatie van gave&geduld.Voor hen is dit geen kunst maar meditatie;het ene schilderij,een mijmerende Boeddha, is een imitatie van het andere, beiden zijn reproducties.
In welke mate zijn dit zelfportretten,echos,van de ego-loze eigenheid van hun schepper?
Dag 7-8.Dhankar.Een plaats die smeekt om lyriek en poëzie!Eufemisch zou men dit dorp,haar stokoude klooster en haar inwoners een zeker gevoel voor drama kunnen toedichten...of voor ineptie!Dat het onderdak van de cenobiet-broeders na 1000 jaar nog steeds op zijnplaats balanceert,verzet biedt tegen elke natuurwet,is alleen te wijden aan de etherische inborst,de onbezwaardheid van haar bewoners.Een treurspel desondanks...het gebouw met haar onschatbare inhoud;muurfrescos,authentiek meubilair,eeuwenoude gebedsrollen en thangkas staan op de rand van de totale vernietiging!
Harde winters,ijs en smeltwater eroderen voortdurend het sediment onder het leven in deze uithoek van de wereld.Maar de mensen zijn niet alleen taai...zij zijn ook boeddhist en beschouwen de langzame metamorfose van het landschap als het leven zelf.Alles is vluchtig en vergankelijk!
De choreografie van het kuddedier...elke avond eenzelfde processie!Een opvoering eeuwenoud...de geiten en schapen van Dhankar komen uit de bergen,in uiteengerekt gelid trappelen ze over de steile paadjes naar beneden om aan de rand van het dorp te verspreiden in kleinere groepjes die vervolgens,geheel autonoom,zonder menselijke tussenkomst,naar hun eigen stal kuieren.Even later slentert een stoet koeien voorbij,in de verte meanderen muilezels.Het hele dal vult zich met een dierlijke ambiance...Noach heeft zijn vracht gelost!
8.5.Homestay mit Ziegen auf der Terrasse. Auf Sitzkissen am warmen Ofen und guter Hausmannskost laesst es sich leben. Der chill-out-room mit westlicher i-phone-music von Fred steht im Kontrast zum allabendlichen Gemecker der heimkehrenden Ziegen und Schafe. Ein wundervoller entspannter Ort mit atemberaubender Szenerie und anregenden Diskussionen: Was bedeutet es eigentlich, ein Abenteuer zu haben?
No comments:
Post a Comment