Gokarna-Ohm Beach.

Een eindeloze reeks vakanties aan de Costa Del Sol betekende in mijn jeugd zoveel als de jaarlijkse seizoensmigratie naar het onheil.Beproeving in Benidorm op camping koleire.
Tweedegraadsbrandwonden,heet zand op een volgepakt strand,friet met biefstuk bij Vlaamse schlagerzangers,de onvermijdelijke Jo Leemans...en nooit een lief!
Nimmer zou ik nog een voet zetten in dat rampgebied tussen zee en vasteland.Maar men wordt wat minzamer op zijn oude dag,nietwaar vadertje?Herinneringen zijn maar zandkorrels,bijgevijld door de tijd en een slecht geheugen.
Ohm Beach,Gokarna aan de Arabische zee,West-India...dit stukje paradijs heeft me dan toch verzoend met de agonie van de Spaanse kust.Hier kan je nog op je eigen voetstappen terugkeren,naaktzwemmen bij volle maan in een lege zee,leven op het ritme van de getijden...eb en vloed in het bloed.
Opgaan in de smaak van vers vruchtensap en goed gezelschap.


"Ik weet niet wat de wereld van mij denkt. Maar mijzelf lijk ik een knaap, die aan het strand speelt, en zich verheugt over een gladde kei of een bijzonder mooie schelp die hij af en toe vindt, terwijl de grote oceaan der waarheid onverkend vóór hem ligt.(Isaac Newton)