Wednesday, December 5, 2007

Ode aan 40


De overgrote meerderheid van de wereldbevolking haalt het en velen die mij persoonlijk erg genegen zijn gaan er zelfs met zulk een verbazende gemakzucht overheen dat voor henzelf dit wapenfeit wellicht slechts een verre anekdote,een flikkering in het landschap, is geworden.
Als ontstuimige dertiger surf ik aldoor op de schuimende golven der jeugd.Tram 4 staat nog in het rangeerstation voor groot onderhoud.Maar wat betekent 40 jaar worden?Heb je op deze leeftijd een klaar zicht op de bodem van het ravijn,het begin van het einde,the road downhill?? Is het de dag van de geboorte van je midlife-crisis of een etmaal als alle anderen?Voel je de kentering van de seizoenen?Ben je halfweg of goed op weg?Vormt net deze verjaardag een aangelegenheid voor introspectie en bezinning?Of is dit het moment waar jij en al je lotgenoten zo omslachtig naartoe leefden;de ultieme samenwerking van het triumviraat ervaring,verstand en kracht;een prachtig partnerschap dat je wapend voor het leven.Een feest als schaterlach in het aangezicht van The Grim Reaper!?
Is er(ooit) plaats voor stereotypering en cliché-denken?We kunnen het Pamela Anderson(01-07-1967)vragen...of mijn goede vriend Eric die zich momenteel warmt aan het haardvuur in zijn 40ste winter.Een welgemeende felicitatie!

"De wijnstok brengt meer druiven voort wanneer hij jong is,doch betere wanneer hij oud is."(F.Bacon)

1 comment:

  1. En jawel, daar is ie dan, die nieuwe 4 elbener. Mij lijkt vooral dat de mensen die geilend aan het uitkijken zijn van deze nieuwe frontdoor er een zaak om maken. Ik behoorde niet tot die specie. Wat maakt het de fuk uit of er nu een 3 of 4 voor de telling der levens(snel)weg staat. Want dat is natuurlijk wel iets waar je effe bij stilstaat; Damn, wat heb ik die verdomde 40 jaar, 14640 dagen, zo'n 1,6 MILJARD en een klats seconden uitgefreten? Het gaat terug naar de vroegste herinneringen toen mijn lieve ouders in het ? Beverlo woonden in een piepklein huiske naast een sossencafé (voila, daar komt het allemaal van) tot de huidige ongelofelijke luxe waar ondergetekende zich nu bevindt. de flash door het hoofd van sleeën op Kepkensberg, met een vriend 's nachts op dezelfde heuvel gaan krossen met zijne witte auto en bijna zijn dak kwijtgeraken door het niet tijdig opmerken van een sterke tak die wat laag hing, de EEIIndeloze nachten, en laat ons maar eerlijk zijn NACHTEN in het plaatselijke café met enkele pool tafels, de motorit naar een optreden 600 km van huis met een vriend die nog een stuk in z'n kloten had van een uur tevoren en bij wonder enkel ervanaf viel bij het stoppen..........ja, daar denkt ge wel eens effe over na, en de lijst is nog vré lang. Maar schrik? Nee. Spijt? Nee. Wetende dat er zulke lieve mensen op de wereld zijn, en Grete spant natuurlijk de kroon, en wetende dat er vrienden zijn die zelfs vanuit den andere kant van de wereld aan je denken, yep, dan weet je dat er nog meer kan komen. Natuurlijk maken wij 40-ers soms de bedenking van bewuster, gezonder, nuchterder, .. door het leven te gaan, maar heb geen vrees, 30-ger, er veranderd geen bal. Alleen de liefde wordt intenser. Het wordt alleen maar beter, en laat ons hopen voor iedereen.
    Nog 1 ding: KIES OP DE JUISTE ('t zijn verkiezingen voor iets eh...)

    Liefs man, en veel geluk in alles.
    Je vriend, E

    ReplyDelete